Czynniki wpływające na współczynnik tarcia kompozytów z grafitem płatkowym

W zastosowaniach przemysłowych właściwości cierne kompozytów są bardzo ważne. Do czynników wpływających na współczynnik tarcia kompozytów z grafitem płatkowym zalicza się przede wszystkim zawartość i rozkład grafitu płatkowego, stan powierzchni tarcia, ciśnienie i temperaturę tarcia itp. O czynnikach wpływających na współczynnik tarcia grafitu płatkowego opowie dziś redaktor Furuite graphite kompozyty:

1. Zawartość i rozmieszczenie płatków grafitu.
Współczynnik tarcia kompozytu zależy od udziału powierzchniowego kompozytowego grafitu płatkowego. Im większa jest zawartość grafitu płatkowego w materiale, tym większy jest udział powierzchniowy grafitu płatkowego na powierzchni ciernej. Ponadto im bardziej równomierny jest rozkład grafitu płatkowego, tym łatwiej powłoka grafitowa łączy się w płatki na powierzchni ciernej, zmniejszając w ten sposób współczynnik tarcia materiału kompozytowego.
2. Stan powierzchni ciernej.
Stan powierzchni ciernej odnosi się do wielkości i charakteru występów na powierzchni ciernej. Gdy stopień zazębienia jest mały, udział powierzchniowy grafitu płatkowego na powierzchni ciernej materiału kompozytowego ulega zmniejszeniu, co powoduje wzrost współczynnika tarcia.
3. Ciśnienie.
Powierzchnia materiału kompozytowego jest zawsze nierówna. Gdy ciśnienie jest małe, wzajemne połączenie na powierzchni ciernej ma charakter lokalny, następuje więc poważne zużycie adhezyjne, przez co współczynnik tarcia jest duży.
4. Temperatura tarcia.
Temperatura tarcia ma bezpośredni wpływ na utlenianie i niszczenie grafitowej warstwy smarnej na powierzchni ciernej. Im wyższa temperatura tarcia, tym szybsze utlenianie grafitowej warstwy smarnej. Zatem im poważniejsze jest uszkodzenie grafitowej warstwy smarującej, tym wyższy jest współczynnik tarcia.