Program Hokie Gold Legacy umożliwia absolwentom Virginia Tech przekazywanie pierścionków klasowych, które są przetapiane w celu uzyskania złota do wykorzystania w przyszłych pierścionkach klasowych – tradycja, która łączy przeszłość, teraźniejszość i przyszłość.
Travis „Rusty” Untersuber jest pełen wzruszeń, gdy opowiada o swoim ojcu, pierścionku z okazji ukończenia szkoły w 1942 r., miniaturowym pierścionku swojej matki i możliwości uzupełnienia rodzinnego dziedzictwa w Virginia Tech. Sześć miesięcy temu on i jego siostry nie wiedzieli, co zrobić z pierścionkami swoich zmarłych rodziców. Potem przez przypadek Untersuber przypomniał sobie program Hokie Gold Legacy, który umożliwia absolwentom lub członkom rodzin absolwentów przekazywanie pierścieni klasowych, przetapianie ich w celu uzyskania złota Hokie i umieszczanie ich w przyszłych obrączkach klasowych. Wywiązała się dyskusja rodzinna i zgodzili się dołączyć do programu. „Wiem, że program istnieje i wiem, że mamy pierścień” – powiedział Winterzuber. „Zaledwie sześć miesięcy temu byli razem”. Pod koniec listopada Entesuber jechał 15 godzin ze swojego rodzinnego miasta Davenport w stanie Iowa do Richmond, aby odwiedzić rodzinę podczas Święta Dziękczynienia. Następnie odwiedził Blacksburg, aby wziąć udział w ceremonii topienia pierścienia w odlewni VTFIRE Kroehling Advanced Materials Foundry na terenie kampusu Virginia Tech. Ceremonia wręczenia nagród, która odbyła się 29 listopada, odbywa się corocznie od 2012 roku, a nawet odbyła się w zeszłym roku, choć ze względu na związane z koronawirusem ograniczenia liczby osób wpuszczanych do placówek uczestniczyli w niej wyłącznie przewodniczący Klasy 2022. Ta wyjątkowa tradycja łączenia przeszłości i przyszłości rozpoczęła się w 1964 roku, kiedy dwóch kadetów z Kompanii M z Virginia Tech Cadets — Jesse Fowler i Jim Flynn — zaproponowało ten pomysł. Laura Wedin, zastępca dyrektora ds. zaangażowania studentów i młodych absolwentów, koordynuje program zbiórki pierścionków od absolwentów, którzy chcą przetopić swoje pierścionki i usunąć kamienie. Śledzi także formularze darowizn i biografie właścicieli pierścionków, a także wysyła potwierdzenie e-mailem po otrzymaniu przesłanego pierścionka. Ponadto Wedding koordynował ceremonię topienia złota, która obejmowała Almanach Trąb wskazujący rok, w którym przetopiono złoty pierścionek. Podarowane pierścionki są publikowane na publicznej stronie absolwenta lub absolwentów, a następnie obecny członek komisji ds. projektu pierścionka przenosi każdy z tych pierścionków do tygla grafitowego i podaje imię i nazwisko absolwenta lub absolwentów lub małżonka, który pierwotnie nosił pierścionek i rok studiów. Przed umieszczeniem pierścienia w cylindrycznym przedmiocie.
Ant Zuber przyniósł do przetopienia trzy pierścionki – pierścionek klasowy swojego ojca, miniaturowy pierścionek swojej matki i obrączkę ślubną swojej żony Doris. Untersuber i jego żona pobrali się w 1972 roku, w tym samym roku ukończył studia. Po śmierci ojca pierścionek klasowy jego ojca został podarowany jego siostrze Kaethe przez matkę, a Kaethe Untersuber zgodziła się przekazać pierścionek w razie katastrofy. Po śmierci matki miniaturowy pierścionek po matce pozostawiono jego żonie Doris Untersuber, która zgodziła się przekazać pierścionek na proces. Ojciec Untersubera przybył do Virginia Tech na stypendium piłkarskie w 1938 roku, był kadetem w Virginia Tech, a po uzyskaniu dyplomu z inżynierii rolniczej służył w armii. Jego ojciec i matka pobrali się w 1942 roku, a miniaturowy pierścionek służył jako pierścionek zaręczynowy. Untersuber podarował także swój pierścionek klasowy z okazji 50. rocznicy ukończenia w przyszłym roku Virginia Tech. Jednak jego pierścień nie był jednym z ośmiu stopionych pierścieni. Zamiast tego Virginia Tech planuje przechowywać jego pierścionek w „kapsule czasu” zbudowanej w pobliżu Burroughs Hall w ramach obchodów 150. rocznicy powstania uniwersytetu.
„Mamy szansę pomóc ludziom wyobrazić sobie przyszłość i wywrzeć wpływ, a także skłonić ich do zastanowienia się nad pytaniami takimi jak: «Jak mogę wesprzeć jakąś sprawę?». oraz „Jak mogę kontynuować dziedzictwo?” – powiedział Untersuber. „Program Hokie Gold to jedno i drugie. Kontynuuje tradycję i nie może się doczekać, aby zobaczyć, jak stworzymy kolejny wspaniały pierścionek. […] Dziedzictwo, jakie zapewnia, jest bardzo cenne dla mnie i mojej żony. To dzisiaj. Dlatego oddajemy dwóch Untersuberów, którzy poszli w ślady ojca i uzyskali dyplom z inżynierii rolniczej przed pracą w branży sprzętu rolniczego, a obecnie są na emeryturze, wzięli udział w ceremonii wraz z kilkoma członkami Komitetu ds. Projektowania Pierścienia i prezydentem Klasy 2023 Po napełnieniu pierścienia tygiel trafia do odlewni, gdzie nad całym procesem czuwa Alan Drushitz, adiunkt inżynierii materiałowej. Na koniec tygiel umieszcza się w małym piecu nagrzanym do 1800 stopni i w ciągu 20 minut złoto przekształca się w postać płynną. Przewodnicząca Komisji Projektowania Pierścieni Victoria Hardy, studentka z Williamsburga w Wirginii, która w 2023 r. ukończy studia z dyplomem z inżynierii mechanicznej i informatyki, założyła sprzęt ochronny i użyła szczypiec do wyciągnięcia tygla z pieca. Następnie wlała płynne złoto do formy, pozwalając mu stwardnieć w małą prostokątną sztabkę złota. „Myślę, że to fajne” – powiedział Hardy o tradycji. „Każda klasa zmienia swój projekt pierścionka, więc mam wrażenie, że sama tradycja jest wyjątkowa i co roku ma swój własny charakter. Ale jeśli weźmie się pod uwagę, że każda partia obrączek klasowych zawiera złoto Hokie podarowane przez absolwentów i poprzedzającą ich komisję, okazuje się, że poszczególne klasy są nadal bardzo blisko ze sobą powiązane. Cała tradycja ringowa składa się z wielu warstw i myślę, że ten kawałek to mądra decyzja, zapewniająca kontynuację czegoś, w czym każda klasa jest wciąż tak odrębna. Podoba mi się to i jestem z tego zadowolony. Mogliśmy przyjechać do odlewni i stać się jej częścią.”
Pierścionki topi się w temperaturze 1800 stopni Fahrenheita, a płynne złoto wlewa się do prostokątnej formy. Zdjęcie dzięki uprzejmości Kristiny Franusich, Virginia Tech.
Sztabka złota w ośmiu pierścieniach waży 6,315 uncji. Następnie Wedding wysłał sztabkę złota do firmy Belfort, która wyprodukowała pierścionki klasy Virginia Tech, gdzie pracownicy rafinowali złoto i wykorzystali je do odlewania pierścionków klasy Virginia Tech na następny rok. Oszczędzają również bardzo niewielką ilość z każdego wytopu, aby w przyszłych latach uwzględnić ją w wytopach pierścieniowych. Obecnie każdy złoty pierścionek zawiera 0,33% „złota Hoki”. W rezultacie każdy student jest symbolicznie powiązany z byłym absolwentem Virginia Tech. Zrobiono zdjęcia i filmy i opublikowano je w mediach społecznościowych, przedstawiając przyjaciołom, kolegom z klasy i opinii publicznej tradycję, o której wydawało się, że niewiele osób wie. Co ważniejsze, wieczór ten skłonił obecnych uczniów do zastanowienia się nad swoim przyszłym dziedzictwem i możliwym przyszłym uczestnictwem w swoich kółkach klasowych. „Zdecydowanie chcę zebrać komitet i zrobić coś fajnego, na przykład udać się ponownie do odlewni i przekazać pierścionek” – powiedział Hardy. „Może to coś w rodzaju obchodów 50. rocznicy. Nie wiem, czy to będzie mój pierścionek, ale jeśli tak, to będę szczęśliwa i mam nadzieję, że uda nam się coś takiego zrobić. „To świetny sposób na odświeżenie pierścionka. Myślę, że będzie mniej „Już tego nie potrzebuję”, a bardziej „Chcę być częścią większej tradycji”, jeśli to ma sens. Wiem, że będzie to wyjątkowy wybór dla każdego, kto rozważa tę opcję. „
Antsuber, jego żona i siostry oczywiście wierzyli, że będzie to najlepsza decyzja dla ich rodziny, zwłaszcza po tym, jak cała czwórka odbyła sentymentalną rozmowę, wspominając wpływ, jaki Virginia Tech wywarła na życie ich rodziców. Płakali, gdy rozmawiali o pozytywnym wpływie. „To były emocje, ale nie było wahania” – powiedział Winterzuber. „Kiedy zdaliśmy sobie sprawę, co możemy zrobić, wiedzieliśmy, że to coś, co musimy zrobić i chcieliśmy to zrobić”.
Virginia Tech demonstruje swój wpływ poprzez globalne przyznanie gruntów, wspierając zrównoważony rozwój naszych społeczności we Wspólnocie Wirginii i na całym świecie.
Czas publikacji: 21 listopada 2023 r